Sursum Corda – Al 100 jaar vanuit het hart
auteur: redactie
bron: jaarboek 2023, Jubileumkrant Sursum Corda d.d. 28-02-2022
Foto # 2337 Drie van de vier oprichters van Sursum Corda. V.l.n.r. Jacob Bootsman, Gerrit Nijdam en IJle Hovenga.
Geboren uit een woelig Koninginnefeest
Op 31 augustus 1921 ontaardde het Koninginnefeest op het land van C. Schuurman in een zootje. Lol en pret, jongens en meisjes door elkaar. Hossen en vliegen zó erg, men zat met de handen in het haar. Ook ‘s avonds op de weg bleef het nog lang rumoerig. Wat moet dat worden? Een aantal Friese jongens die naar Andijk waren ‘geëmigreerd’ meenden het antwoord te weten: er is geen muziek. Bij ons in Friesland hebben ze een fanfare, die speelt en marcheert door het dorp. Daar gaat alles achteraan en luistert ernaar en dan is het lang niet zo’n losse boel. De Andijkers waren wel voorstander van dit plan en zo gingen er enige maanden voorbij tot er een vergadering werd uitgeschreven om te komen tot het oprichten van een fanfarecorps.
De eerste vergadering, die tot doel had een fanfarecorps op te richten, werd gehouden op 28 januari 1922 in het ‘Jongelingsgebouw’. Van de 25 aanwezigen zetten 20 vrienden hun handtekening om als lid toe te treden en beloofden een christelijk fanfarekorps van de grond te krijgen. Ze hebben er veel voor moeten doen, maar het is gelukt. Instrumenten werden gekocht en uitgedeeld. Maar… ze wisten eigenlijk niet wat ze ermee moesten doen. Want als ze op een instrument bliezen, kwam er geen geluid uit. Met behulp van een paar deskundigen waren er na een week toch een aantal die een octaaf konden halen. Sursum Corda was geboren: ‘de harten gingen omhoog’.
Het doel van de nieuwe muziekvereniging was: ‘om aan feestelijke gelegenheden een beter karakter te geven’. Het Koninginnefeest op 31 augustus 1922 werd één groot feest en Sursum Corda was van de partij.
Warme melk
De eerste uitvoering van Sursum was op 1 januari 1923 in de oude gereformeerde kerk (die aan de Dijkweg staat). Sursum begint met psalm 150 vers 2 en ook de Stakingsmars wordt gespeeld. Tegenwoordig wordt er tijdens de concerten in de pauze vaak een drankje of frisje genuttigd, maar tijdens het eerste concert ging dit er heel anders aan toe. Hier kregen de leden in de pauze een glaasje warme melk! Later op de avond gevolgd door een lekker broodje met worst, dat dan wel weer.
Sursum Corda is een fanfare, maar een jaar of drie is het ook nog een harmonie geweest. In 1936 zei dirigent Jacob Broer: Ons fanfarekorps staat op zo’n hoog niveau dat het de moeite waard is om er een harmoniekorps van te maken. En aldus geschiedde al kostte het wel een stuk of tien leden, want die voelden daar niets voor: “Harmonie hoort in die streken waar allemaal kantoormensen wonen, want die hebben veel meer tijd om te oefenen”. Maar toch, Sursum werd een harmonie met tien klarinetten. Opnieuw moesten veel muzikanten hun instrument leren bespelen, wat ook best lukte. In 1938 haalde Sursum een dikke eerste prijs op een concours, maar wél in een lagere afdeling. Toch ging het niet zo goed en men wilde graag die leden die bedankt hadden voor de eer, weer terug zien te krijgen.
F#2318 Eerste vaandel van Sursum Corda uit 1925. De man links in het wit is IJle Hovenga, onder hem (met peuk) z’n broer Pier. Beiden speelden in Friesland al in het muziekkorps Halleluja – Anjum.
F2328 Optocht Sursum Corda Koninginnedag 1929
Brandhoutjestroep
Er werd dus een vergadering uitgeschreven waarvoor ook die oud-leden werden uitgenodigd. Nou, en dat was gauw bekeken. De oud-leden zeiden: We willen graag bij Sursum terug, maar dan weg met die brandhoutjestroep (letterlijk gezegd!). Daar hielp geen lievemoederen meer aan en toen is in 1939 besloten om van Sursum weer een fanfare te maken. De oorlog had ook invloed op de vereniging, veel leden moesten in militaire dienst. Sursum probeerde nog wel wat, maar het ontbrak aan lust en gelegenheid. De traditionele uitvoering op 1 januari 1941 is nog gehouden, maar niet ‘s avonds vanwege de plicht tot verduistering. Het jaarverslag van 1941 was op rijm, dat was nog nooit gebeurd. Het was onbewust de zwanenzang van Sursum, het dook onder tot mei 1945. Sursum wilde zich niet aansluiten bij de Duitse cultuurbond, waartoe ze anders wel gedwongen werden door de bezetter. Alle instrumenten lagen tijdens deze periode opgeslagen op de zolder van W. Dekker aan de Middenweg. Met de bevrijding was Sursum snel weer paraat. Op 5 en 6 september 1945 werd er gespeeld op het bevrijdingsfeest.
Majorettes
In 1958 is, in samenwerking met de gymvereniging, een drumband gestart genaamd: Slag en Vaardig. In de boeken wordt hierover helaas weinig vermeld. Echter, in 1968 wordt gesproken over het opnieuw oprichten van de drumband onder de naam Sursum Corda. De eerste oefenruimte was café De Toekomst. Ook is er gerepeteerd in de schuur van Harry Wierstra, in basisschool de Springplank (nu Piramide) en later in de Lichtboei aan de Hoekweg. In 1969 werden de zwart-met-rode uniformen aangeschaft. Vele jaren heeft de drumband voor de fanfare uitgelopen met Koninginnedag. Ook speelden ze tijdens het donateursconcert en traden ze aan op vele festivals en concoursen. In de jaren tachtig begon het ledenaantal wat terug te lopen en werd besloten van de drumband een drumfanfare te maken. Met blaasinstrumenten en een lyra klokkenspel erbij. Er werd veel geoefend op het marcheren, wat echt nog een kunst apart is. Als drumfanfare zijn er ook nog heel wat mooie jaren geweest, maar helaas begon het ledenaantal ook hier opnieuw af te nemen. Eind 1999 moest het besluit worden genomen om te stoppen. Met een klein, maar enthousiast groepje, werd besloten om door te gaan als percussiegroep, het Percussion Ensemble. In 2005 heeft deze haar laatste optreden gegeven.
F 2329 De majorettes, strak in het gelid
Inmiddels: ruim 100 jaar Muziekvereniging Sursum Corda: een enthousiaste en actieve fanfare in Andijk. Met een flink aantal jeugdleden klaar voor de toekomst. De vereniging heeft haar bestaansrecht dubbel en dwars bewezen, de gemeenschap kan, mag en wil deze niet meer missen.
