De jeugd en Andijk
auteur: Digna Langbroek
bron: jaarboek 1977
Eerste christelijke schoolgebouw
Een korte beschouwing over een “interview” met twee vertegenwoordigers van de Andijker jeugd.
Antwoorden op vragen die zijn gesteld aan een meisje van 14 jaar dat in Andijk geboren is en aan een jongen van 14 jaar die in Haarlem geboren is maar sinds 3 jaar in Andijk woont.
vraag: Op welke school gaan jullie?
MONIQUE: R.S.G. Atheneum Enkhuizen.
JAN: R.S.G. M.A.V.O. Enkhuizen.
vraag: Waar komen jullie grootouders oorspronkelijk vandaan?
MONIQUE: Mijn oma komt oorspronkelijk uit Anna Paulowna en mijn grootvader uit Andijk. Waar mijn andere oma geboren is weet ik niet.
JAN: Uit Amsterdam en mijn andere opa en oma dat weet ik niet, ik dacht uit Dalsum!
Vraag: Waar zijn jullie ouders opgegroeid?
MONIQUE: In Andijk.
JAN : In Haarlem.
Vraag: Zouden jullie in de 9grote) stad willen wonen?
MONIQUE: Nee, want er is veel te veel lawaai en drukte volgens mij. En veel industrie (milieuverontreiniging).
JAN: Veel te druk. Het is hier veel fijner op Andijk, je bent meer bij de natuur betrokken als in de stad, o.a. fijn vissen, en de mensen zijn veel aardiger in de omgang en veel gemoedelijker.
Vraag: Wat vinden jullie van Andijk als woonplaats?
MONIQUE: Wel een beetje saai, vooral op Oost, waar ik woon. Er wonen ook vrijwel geen kinderen van mijn leeftijd bij ons in de buurt; dat is wel jammer.
JAN: Hier vind ik het leuker dan in Haarlem, je ziet veel meer op weg naar school, het is hier niet zo netjes. Je vindt b.v. wel eens een lading klei op de weg en niemand moppert.
Vraag: Mu er zoveel forensen zijn komen wonen, wordt er minder Andijks gesproken, vinden jullie dat jammer dat een streekdialekt hoogstwaarschijnlijk zo verloren gaat?
MONIQUE: Nee, dat vind ik niet zo erg want ik vind het Westfriese dialekt eigelijk helemaal niet zo mooi klinken. Maar soms kun je er nog wel eens om lachen. Mijn ene oma b.v. woont al bijna haar hele leven op Andijk (in Andijk) en ze zegt weleens van die rare woorden zoals “demie” enzo (straks). En zo nog meer van die dingen. Op Andijk-west praten ze helemaal zo Westfries Eerlijk gezegd vind ik dat niet om aan te horen.
JAN: Dat moet blijven.
Vraag: Jullie hebben vast wel eens in de krant gelezen over de oude kern van Andijk, zoals b.v. Kerkebuurt. Vinden jullie dat zoiets voor het nageslacht moet blijven?
MONIQUE: Ja.
JAN: Ja, natuurlijk.
Vraag: Motiveer dat eens?
MONIQUE: Nu er zoveel mensen uit andere steden komen b.v. Amsterdam wordt het allemaal een beetje “verstedelijkt”. Bijvoorbeeld Plan-Zuid en straks weer Lange Deele. De oude dingen zoals die oude bruggen (bij ons stond er ook een) verdwijnen (maken plaats voor dammen). En er waren vroeger ook allemaal van die kleine kruidenierswinkeltjes, die hebben nu ook plaats gemaakt voor al die grote supermarkten. Dat is wel jammer.
JAN: Dat de dijk naar Lelystad er is vind ik erg jammer, want nu zal Andijk wel een druk bevolkt dorp worden en het is dan met de landelijke rust gedaan. Dan krijgen we hier ook zo’n modern dorp, één en al nieuwbouw.
Vraag: Als jullie als Andijks jeugd van nu, een wensenpakket mochten samenstellen voor de toekomst van Andijk, hoe zou dat er dan uitzien?
MONIQUE: Moeilijke vraag, scholen voor het voort-gezet onderwijs (dat fietsen iedere dag hangt me nu ook de keel uit). Overal straatverlichting. De oude dingen in ere houden. En vooral geen fabrieken.
JAN: Alles wat oud is moet blijven, bruggetjes laten bestaan, niet alle wegen loodrecht maken. Alle vondsten die in Andijk gedaan worden onder brengen in een museum voor een tentoonstelling. Ook alle sloten zoveel mogelijk laten bestaan, zodat de natuur zoveel mogelijk gehandhaafd blijft. Ja zo zou ik Andijk willen zien in de toekomst.
Note redactie: een mooi interview. Ken je deze Monique of Jan. We zouden graag met hen in contact komen. Wellicht kan er een mooie foto uit 1977 bij dit artikel geplaatst worden. Stuur een e-mail naar gabriellefraanje@gmail.com